De Britse saxofonist John Surman is een van de grote vernieuwers binnen de modale jazz. Sinds eind jaren ’70 is hij verbonden aan het ECM label waarop hij inmiddels tientallen albums uitgebracht heeft in verschillende bezettingen.

Naar aanleiding van de titel van dit album schrijft John Surman in het cd boekje dat hij altijd gefascineerd is door de vele uiteenlopende beelden en gedachten die muziek kan oproepen bij luisteraars, vaak heel verschillend maar toch logisch in hun gedachten. Dat is een kant van de titel “Words unspoken”, maar de andere kant is de verwijzing naar de manier waarop ik de muziek wil benaderen als een groep, ik breng de ideeën over naar de muzikanten zonder discussie wie wat speelt en hoe de nummers vorm vinden. We proberen de elementen samen te voegen door naar elkaar te luisteren en daarop te reageren, we hopen dat jullie zullen genieten van de resultaten.

Dat laatste kan ik zeker beamen, je hoort hier geen typische ECM muziek maar levendige en verrassende geluiden. Surman is hier te horen op sopraan- en baritonsax en basklarinet, verder zijn aanwezig Rob Luft op gitaar, Rob Waring op vibrafoon en Thomas Stronen op drums. De combinatie van gitaar en vibrafoon creëert een fraaie muzikale sfeer waarop Surman naar hartenlust kan soleren op saxofoon en klarinet, waarmee niet gezegd is dat alleen hij de hoofdrol speelt, er is genoeg ruimte voor beide Robs om te soleren. Een van de leukste composities is “Onich Ceilidh”, een vrolijk, springerig muziekstuk waarin gitaar, baritonsax en vibrafoon een fijn muzikaal feestje vieren.

Alle tien composities zijn van de hand van John Surman, niet allemaal even spannend mede door het nogal eenvormige geluid van Luft op zijn gitaar, maar composities als het openingsnummer “Pebble Dance” en het titelnummer “Words Unspoken” mogen er zijn.

Jan van Leersum.